1892 - Alfonsina Storni, modernist dönemde tanınmış Latin Amerikalı yazar (ö. 1938)

Bir zamanlar, 1892 yılının bir sabahı, Arjantin'in La Pampa bölgesinde bir bebek dünyaya geldi. Adı Alfonsina Storni'ydi. Gözleri, sanki dünya üzerindeki tüm sırları keşfetmek için yanıp tutuşuyordu. Ancak onun hayat hikayesi, sadece hayal gücünün ötesinde değil; aynı zamanda toplumsal normların ötesine geçmeyi de gerektiriyordu. Genç yaşta ailesiyle birlikte Buenos Aires'e taşındığında, hayatın gerçek zorluklarıyla tanıştı; çünkü kadınların sesinin pek duyulmadığı bir dönemde yaşıyordu.

Alfonsina, eğitimine devam etmek istemesine rağmen maddi zorluklarla yüzleşmek zorunda kaldı. Ancak bu engeller onu yıldırmadı aksine yazmaya olan tutkusunu ateşledi. İlk şiirini genç yaşta kaleme aldı ve edebiyat dünyasına adım attığı o an, belki de tarih boyunca kadın yazarların mücadelelerine ilham veren anlardan biri oldu.

Onun kelimeleri güçlüydü; duyguları yoğun ve gerçekti. "İlk kitabımda", demişti bir röportajında, "dünyaya karşı hissettiğim acıyı ifade ettim." Bu ifade belki de onun kariyerinin başlangıcındaki en önemli anahtardı. Başarıya doğru giden yolu açan ilk kitabı "La inquietud del rosal" oldu ve bu eser 1916'da yayımlandığında edebiyat çevrelerinde büyük yankı uyandırdı.

İronik olarak, bu eser aynı zamanda feminist hareketin öncülerinden biri haline gelmesinin de temelini attı; çünkü kadının içsel çatışmalarını ve topluma karşı duyduğu öfkeyi cesurca dile getirdi ancak bu cesaret bazı çevrelerde tepkiyle karşılandı.

Buna rağmen Storni'nin yazıları giderek daha fazla ilgi görmeye başladı ve şairlik kariyeri hızla yükseldi. 1920’lerde ise "El dulce daño" gibi eserleriyle herkesin dikkatini çekmeyi başardı bu kitapta aşkın acısını ve güzelliğini zarif bir dille işlerken adeta kalbinde var olan bütün duyguları okuyucularına ulaştırıyordu.

Ama Alfonsina'nın yaşamında sadece başarılar yoktu... Kendi içindeki karanlıkla da savaşmak zorundaydı! Duygusal karmaşası onu derin düşüncelere sevk etti: Kim bilir? Belki de aşkın peşinde koşarken kaybettiği kendisiydi... Ya da toplumun baskısının altında ezilen ruhuydu?

1930'lu yıllara gelindiğinde Storni'nin yazdığı şiirler sadece kendi içsel savaşlarını yansıtmakla kalmadı; aynı zamanda çağının sosyal meselelerine dair sert eleştirilerde bulundu özellikle cinsiyet eşitsizliği üzerine derinlemesine yorumlar yaparak halkın dikkatini çekti! Artık yalnızca bir şair değil; feminist düşüncenin de öncülerinden biri haline gelmişti.

Aniden her şey değişmeye başladı... 1938 yılında sağlık sorunları nedeniyle tedavi görmek üzere hastaneye yatmıştı – ama orada geçen süre boyunca kendisini daha da kötü hissetmeye başladı! Ölüme yaklaştığını hissediyordu… Ve işte o an geldi: 29 Eylül'de dalgalar üzerinde yol alırken son nefesini verdi ancak arkasında bıraktığı miras hala günümüzde yankılanıyor!

Tarihçiler anlatır ki onun ölümü sadece bireysel bir trajedi değildi; birçok kadın için umut ışığıydı! Günümüzde bile birçok kadın yazar onun izinden gidiyor… Eserleri hala okunuyor ve yeni nesillere ilham vermeye devam ediyor belki de ondan kalan en büyük miras buydu!

Ayrıca ölümünün ardından geçen yıllarda çeşitli sanatçıların ona selam durması da ironik değil mi? Hatta geçtiğimiz yıl sosyal medyada yapılan paylaşımlar sayesinde gençlerin onun şiirlerini tekrar keşfetmesi çok anlamlı! Bugün bile şairliğinin yankıları popüler müzikte bile duyuluyor... Herkes onun özgür ruhundan ilham alıyor!